Ελλάδα, η ψηλότερη κορυφή του έμψυχου ανθρώπου, το ολολαμπές πεδίο της ανθρωπότητας από το οποίο ξεκινάνε οι αχτίδες του πολιτισμού, εκεί που πλάθεται η γλώσσα των θεών για να κοινωνήσουν με τους ανθρώπους.
Η ελληνική γλώσσα από την ομηρική της έκλαμψη μετάγγιζε πάνω απ’ όλα σε άπασα την επικράτεια του ανθρώπινου την ύψιστη έκφραση της ελευθερίας, μετέδιδε τα πάνσοφα νοήματα μιας πνευματικότητας τέτοιας που μόνο σοφοί και ενάρετοι άνθρωποι θα μπορούσαν να επι-κοινωνήσουν δημιουργώντας με την θεΪκή μαγιά της την συγκρότηση ενός έθνους δομημένου πάνω στο απολλώνιο φως, ανυψωμένου στον Όλυμπο της ανδρείας και της αρετής.
Από την αρετή, πηγάζουσα εκ του θεού Άρη, -που με την πολεμική του ισχύ οπλίζει την αδούλωτην ψυχή του Έλληνα- ξεκινά η ιστορία του ελληνισμού, ιστορία ενός έθνους που φέρει την προμηθεϊκή του μοίρα να μεταδίδει την Γνώση για την δημιουργία κεκοσμημένων κοινωνιών, να πλάθει με την ευκοσμία και την ευψυχία το πανανθρώπινο όραμα της ελευθερίας.
Γιατί σε όλη την διάρκεια των χιλιάδων χρόνων ιστορίας του ελληνισμού αυτό που δεν διαπραγματεύτηκαν ποτέ οι πολίτες αυτού του πάμφωτου έθνους ήταν η ελευθερία, η συναίνεση στην τυραννία, η συνθηκολόγηση με τον δυνάστη, η υποταγή στην παγκοσμιοποίηση είτε αυτή εκφραζόνταν από τον Πέρση βάρβαρο, τον μισέλληνα αυτοκράτορα διώκτη του αρχαίου φρονήματος, τον Οθωμανό δυνάστη, τον Γερμανό καγκελάριο…
Δεν συνεπάγεται πάντοτε νίκη αυτή η στάση, δεν σημαίνει την αδιαφιλονίκητη επικράτηση του δίκαιου και του ορθού, αντιθέτως πολλές φορές σήμαινε ήττες, απώλειες, τραγωδίες και θρήνους. Και πάλι, η απαίτηση της ελληνικής ψυχής να οράται χωρίς δεσμά το φως του Ολύμπιου ουρα-νού της μέσα από τα παλαίφατα νήματα της ιστορίας της, τροχιοδρομούσε έναντι οποιασδήποτε θυσίας το γράψιμο αυτής της ιστορίας σε νέα πεδία μαχών.
Το 1821 είναι οι ήρωες που αναμετρήθηκαν με τα σκοτάδια αυτής της γης για να λάμψει πάλι η απολλώνεια ψυχή, πολεμιστές στην γραμμή μιας αστρικής κληρονομιάς που δεν απαρίθμησαν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα κατά την μάχη, δεν υπολόγισαν μεγέθη και δυνάμεις του εχθρού, αψήφησαν την θνητή τους φύση αγκαλιάζοντας το ένθεο πεπρωμένο για να συνεχίσει το Ελλήνων ήθος την αδιάλειπτη πορεία του για την αναγέννηση του παγκόσμιου οράματος μιας αδούλωτης ανθρωπότητας.
Σήμερα, που οι εύθραυστες δημοκρατίες απειλούνται από την αόρατη σκιά ενός νέου ολοκληρωτισμού… έχουμε ιερό χρέος να συνυπάρξουμε στο ύψος ανδρείων όπως ο Κολοκοτρώνης για να συνεχίσουμε μαζί του τον αγώνα που ξεκίνησαν οι πρόγονοί μας όπως ο Ιάσονας, ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Οδυσσέας, ο Αχιλλέας, για την συνέχιση της εθνικής παλιγγενεσίας μέχρι τις απώτερες εσχατιές της ελλάνιας ανθοφορίας.
Αργύρης Καραβούλιας ©